son ayrIlIk nickleri
tek kişiyi koruyacak genişliktekesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Zamanı yıllarla tartanlar
yanılırlar
hiçbir şey tartılmaz başka bir şeyle
Hatta çoğu zaman kendiyle bile
Yaşanır içini tohuma bırakır
geçer gider
geçmez sandıkların bile
Kalbim şimdi bir sokak çocuğu
Kelebekleri göç etti gönlümün
Sanki sabahı eksik şiirlerimin
Sanki gecesi hep kanayan bir yara umutsuz
Ve sanki artık hep kanayacak
Ağlanacak bir aşkın kıyısına vurduysa gözlerim
en moda sözler
Çare yok ağlayacak
Yitirmeli büyük yolların birinde ne varsa
böcekler gibi başlamalı yeniden
Bu Allahsız bu yağmur işlemez karanlıkta
yan garipliğine yürek yan
gitti giden
Kapıyı çalsam
içerden ben çıkacağım
içerden çıkacak ben'i
ne kadar görmek istiyorum.
Duymaz ki beni gece
kader
duymaz ki sende kalan kuşlarım!
Bir kokun kalır bana sadece
sevdamın yaprağına sararım
son ayrIlIk nickleri
Sende;
Benim gerçeklerim kadar
Küsmüşsün hayata
Benim hayallerim kadar
Yaşıyorsun işte
Benim gerçeklerime gelince;
Hepsi hayaldi.
Ama anlayabiliyorum artık
Benim de bir yorumum var olan bitene
Gece herşey mümkün hayaller silsile
Gün doğar doğmaz başlar
Adına gerçekler denen çile
Ve biz biçare elde var hasret
Buna yok buna yok bir çare
alışkanlık
Diz çöküp bakarım ellerine
Ellerine dokunmak isterim.
Dokunamam.
Arkasından camın
Ben bir şaşkın seyircisiyim gülüm
Alaca karanlığımda oynadığım dramın. edit
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder